Afgelopen dinsdag mocht ik voor de zorggroep van huisartsen ( ROHA) een presentatie houden. Het onderwerp was de Overgang in relatie tot het risico op hart en vaatziekten.
Om het ijs te breken begon ik met de opmerking dat mijn presentatie misschien wel helemaal niet meer nodig was, zo net na de Week van de Overgang. Ik verwachte een plagerige instemming of op z’n minst een sociaal wenselijk “Neejoh, juist heel goed”. Maar nee, niks van dien aard. Het was stil en ze keken me glazig en vragend aan. Week van de Overgang? “Wat is dat? “, “vorige week?”, “Geen idee” Niks gezien, niks gehoord, niks gemerkt! Nada!
Snel voegde ik er maar aan toe dat het echt niet aan hen lag, maar aan …ja aan wie?, “aan de marketing” zei ik nog sneller.
In mijn LinkedIn bubbel struikelden de items over de Week van de Overgang over elkaar heen. En ik dacht, naief, dat De week van de Overgang een soort wereldnieuws was. Ook op de radio hoorde ik die week regelmatig over de overgang. Maar he, wie luistert er tegenwoordig nog naar de radio?
En gelijk kwam de vraag wel bij mij naar boven: wie heeft hier kansen laten liggen?
Wij, als Overgangsconsulenten of andere professionals, die bezig zijn met de Overgang? Organisaties voor vrouw en gezondheid? Zijn er persberichten uitgegaan naar kranten en andere media?
Zelf had ik een appje gestuurd naar het ochtendprogramma van radio vier om aandacht te vragen voor de Week van de Overgang. Ze mochten me bellen voegde ik er impulsief en brutaal aan toe. Ik moest helaas genoegen nemen met een duimpje van mijn tot dan toe favoriete presentatrice Andrea van Pol.
Enfin, dit jaar was het dus niet helemaal gelukt om die groep van 1,9 miljoen vrouwen op grote schaal wat aandacht te geven, te inspireren en van nuttige informatie te voorzien.
Gelukkig hebben we nu wel een heel jaar lang de tijd om een plek aan een hippe tafel van een veelbekeken avondshow te bemachtigen.
Fijne Pasen
Caroline
Vrouw&Meer
